Ik ben Manon Keijsper. Geboren in 1980 in Gouda en voor de liefde verhuisd naar Noord-Holland. Met mijn man en tweeling (2012) woon ik in Alkmaar. Dat maakt mij inmiddels een overjarige of dubbel belegen kaaskop, zoiets.  Ik heb Sociaal Pedagogische Hulpverlening gedaan als opleiding aan de Haagse Hogeschool en heb 16 jaar werkervaring als groepsleiding en maatschappelijk werker in o.a. jeugdzorg en kinderpsychiatrie. Inclusief overspannenheid. Ook dat was leerzaam. Vooral op het gebied van grenzen stellen en mijzelf in mijn agenda zetten. Hierna werd ik zorgintensief moeder dankzij adoptie.

Fulltime mantelzorger.

Toen zat ik ineens op die andere stoel en merkte ik dat ouders en kinderen veel te vaak te maken krijgen met hulpverleners die hun eigen riedel afdraaien. Zonder oog en oor te hebben voor wat jij nodig hebt om het allemaal maar vol te houden. Je agenda slibt dicht. En ze werken ook nog eens niet samen. 

Als de kinderen naar school gaan, ga je naar allerlei vergaderingen, vul je vragenlijsten in, telefoontje hier, bezoekje daar en daarna komen de kinderen weer thuis en moet je de zorg weer gaan dragen. Je bent er de hele dag mee bezig. Zelfs als ze er niet zijn. Nieuwe lessen in grenzen stellen. Aan hulpverleners.

Zij verlenen hulp met de beste bedoelingen. Maar zonder de beste aanpak. Dat moet veranderen. En dat begint bij jou. Zodat hulpverlening daadwerkelijk als hulp ervaren kan worden.

Als geen ander weet ik hoe overspoelend werk, hulpverlening, zorgtaken en een omgeving met goede bedoelingen of weinig begrip kunnen zijn. Je zet alles op alles om iedereen tevreden te krijgen. Maar onderweg? Ben je jezelf verloren. 

Iedereen wil grip op haar leven. Gezien, gehoord, erkend worden. Wanneer je je overvraagd voelt, is dit vaak precies wat je mist. Misschien heb je zelfs al hulp gevraagd bij de problemen binnen je gezin. Helaas betekent dit niet altijd dat het leven lichter wordt. Luchtiger. Er wordt veel over problemen gepraat. Er worden misschien lasten van je schouders gehaald. Maar voel jij zelf meer energie en veerkracht? Is er iemand voor jou? Ben jij er voor jezelf?

Ik nodig jou uit om jezelf in jouw agenda te zetten.

Tijd te blocken om zuurstof te tanken en lekker naar buiten te gaan.  

Lucht terug in jouw hoofd, hart en agenda om dit leven vol te houden en zelfs weer leuker te maken. 

De brug slaan tussen hulpontvangers en hulpverleners. 

Ik gebruik zo min mogelijk 'vaktermen' en  jij gaat je gewoon tussen neus en lippen door beter voelen tijdens een wandeling met mij. Opluchting. Begrip. Erkenning. Geen ingewikkeld gedoe. En dat is nog gezellig, grappig en smakelijk ook.

Dat is mijn missie. 

 

Lieve luchtige groet,

'Mevrouw Minder Moetjes' 

Manon Keijsper